Dost deyip de dost gayreti kovduğum Dost bana bir yara açtı neyneyim Ak göğsü üstüne mihman olduğum O da bir gün imiş geçti neyneyim
Bir ok attım karlı dağın ardına Düştü m ola sevdiğimin yurduna El yanmazken ben yanardım derdine Engel aramızı açtı neyneyim
Yüce dağdan aştım geldim yol diye Bahçenize el sundum da gül diye Ahd-ü aman ettim ayrılmam diye Felek ayırdı da seçti neyneyim
Karac oğlan der ki sen de ben gibi Ak eline kına yakmış kan gibi Bir tepede yeni doğan gün gibi Akşam sabah erken aştı neyneyim |